Nieuwe tentoonstelling vanaf 12 maart 2023
Orange (#08), 2022
Bas Meeuws
Bas Meeuws heeft zich bekwaamd in het hernieuwen van een kunstvorm die zijn hoogteunt beleefde in de Hollandse Gouden eeuw, de bloemstillevens.
Dit genre kunstwerken ging in die tijd niet alleen om de esthetiek van het schilderij, maar vooral over de verwondering van de schoonheid van de natuur.
Was het in de Gouden eeuw verf en openseel, Meeuws hanteert een hedendaags medium, namelijk digitale fotografie. In zijn werk krijgt de bloem een tijdloze schoonheid en de werken zitten vol met verrassende details. Bas Meeuws laat hij ons op een nieuwe manier kijken naar het bloemstilleven.
“Ode aan Jan Mankes”
Victor Muller
olieverf op paneel, 73 x 46 cm
Door het schilderen van zijn stillevens als toneelspel heeft Victor Muller een heel nieuwe verhaallijn ontwikkeld. Hij geeft aan de klassieke stillevens een heel eigen leven. Door de kleurschakeringen in de achtergrond en door de compositie op de voorgrond, hebben de werken een rust in zich. De voorstelling is altijd onverwacht maar nooit opdringerig. Toch blijven zij altijd aandacht vragen door hun schoonheid en milde mysterie.
“Sonate”
Margot Homan
lindenhout, 74 cm x 66cm hoog
Wie het geluk heeft een beeld van Margot Homan in zijn of haar omgeving te hebben weet dat zo’n sculptuur niet iets is, maar iemand. Tussen een beeld van Margot Homan en de toeschouwer ontstaat een onuitsprekekijke magische verbinding.
Nieuwe tentoonstelling
vanaf 21 januari 2023
“Bos VIII”
Karel Buskes
olieverf op linnen, 40 x 40 cm
Kunstenaars ontwikkelen zich in de loop der jaren, soms geleidelijk en soms met sprongen. Karel heeft zijn aandacht verlegd van koeienschilderijen naar boslandschappen. Duidelijk blijft de hand van de meester te herkennen – zijn palet, zijn penseelvoering.
Het schilderen van bos-aanzichten heeft voor Karel een extra urgentie gekregen. Tijdens een reis door Europa, in de zomer van 2022, leken de bossen door de aanhoudende droogte bijna letterlijk te verdwijnen.
De natuur in zijn directe omgeving is bescheiden van karakter. Maar deze kleine bossen voelen voor hem als vanzelfsprekend maar dat lijkt het echter niet meer te zijn. Karel ervaart het schilderen van de bedreigde bossen inmiddels bijna als een opdracht.
Zoals iemand meer aandacht kan afdwingen juist door te gaan fluisteren maakt Karel schilderijen in stillere kleuren, met steeds minder contrast en kleur, om zo te zoeken naar een manier om de aandacht te intensiveren.
“Picnic in blue”
Bernard de Wolf
oil on canvas, 120 x 140 cm
In de eerste instantie lijken de schilderijen van Bernard de Wolff abstract. Mooie kleurenformaties, gelaagde tonen en grillige vormen. Maar snel valt op dat de kleuren die op pasteuze wijze op de doeken zijn aangebracht een concreet verhaal vertellen.
Het zijn veelal parken met vijvers, landschappen, stadsgezichten, modellen en bloemstukken die lijken op te doemen uit de verf. De sferen, kleuren en de aanzet van een thema laat de beschouwer alle ruimte om het verhaal van het schilderij naar zijn of haar eigen fantasie verder in te vullen. Details die verstopt lijken te zitten in de ruwe opzet van het schilderij komen door de ogen van de kijker tot leven. Bij nadere beschouwing blijken de schilderijen meer en meer figuratief maar ieder ziet zijn eigen details die bovendien continu veranderen. Door het gebruik van dikke, bijna gebeeldhouwde, lagen verf speelt licht en schaduw een grote rol bij het werk van De Wolff, waardoor de schilderijen lijken te veranderen naar gelang het licht van de omgeving.
Bernard de Wolff (1955) volgde zijn opleiding tot kunsthistoricus en ontwikkelde zich tot beeldend kunstenaar. Door zijn jarenlange schildercarrière en ontwikkeling van zijn eigen expressionistische stijl is hij een vraagbaak omtrent schildertechniek geworden van velen. Hij woont en werkt sinds in Parijs. Werken van Bernard de Wolff zijn vertegenwoordigd in vele landen in Europa maar ook in de VS, China en Zuid-Afrika.
Theo Bos
“Dunes at Meijendel #1822”
Fotografie, 120 x 160 cm / 124 x 164 cm
Theo Bos is beeldend kunstenaar en fotograaf. Zijn werk heeft veelal tot onderwerp het landschap en de laatste jaren richt hij zich vooral op het natuurlijke landschap. Hij verhaalt van de schoonheid in het land, de eigen sfeer van plekken in de natuur.
Theo wil met zijn foto’s niet documenteren, maar hij wil de landschappen emotioneel begrijpen. Hij bereikt dit door de plekken op meerdere momenten en vanuit verschillende gezichtspunten te benaderen en vast te leggen. Door dit proces krijgt Theo een gevoel van grote concentratie en ontstaat een sterk gevoel van verbinding met het landschap. In al zijn werken spelen de sensitieve kwaliteiten van het landschap de hoofdrol.
Theo beheerst het volledige pallet van de fotografie: van uiterst realistisch, verfijnd en atmosferisch tot een vrijwel losgekoppelde abstractie. Hoewel hij zijn werkreizen door Europa koestert, werkt hij net zo makkelijk dichter bij huis. Het duingebied van Meijendel en de Noordzee behoren in Nederland tot zijn favoriete gebieden, evenals het stroomgebied van de IJssel in het oosten van het land.
De foto’ s worden in oplage van vijf gedrukt. De kwaliteit van papier en inkt is zeer hoog en zelfs zonder uv-werend glas blijven de werken kleurvast.
Theo Bos volgde zijn opleiding aan de Gerrit Rietveld-Academie in Amsterdam, afdeling fotografie. Zijn werken zijn opgenomen in private, publieke en museale collecties. Ook maakte hij documentaire foto-opdrachten die in toonaangevende musea zijn getoond.
Rogier Ruys
“Dans”,
brons, 39 x 39 cm
Rogier Ruys is een kunstenaar die uitblinkt op veel gebieden. Beeldhouwen en muziek zijn twee disciplines waarin hij zijn passie volgt.
Bij zijn beeldhouwwerken maakt hij sculpturen die neigen naar het abstracte maar hij maakt ook uitgesproken figuratieve beelden. Het verschil tussen zijn figuratieve en abstracte manier van werken is minder groot dan op het eerste oog lijkt. Thematisch gaat al het werk van Rogier over de mens, vaak in relatie tot anderen. Als geen ander weet hij een spanningsveld te creëren tussen de figuren. In zijn gehele werk valt vooral de ruimtelijke ordening op; de grens tussen beeld en ruimte lijkt onuitgesproken waardoor de beelden ook een bijzondere spanning hebben.
Muziek speelt een grote rol in het leven van Rogier en dit vertaalt zich in een serie van beelden van musici.In de beelden is ook een muzikale ritmiek te herkennen. De vrije vorm van jazzmuziek is herkenbaar in de beelden, er zijn geen strakke lijnen, maar er is altijd een duidelijke figuurlijke eenheid.
Rogier Ruys (1963) is als beeldhouwer autodidact. Meestal werkt Rogier in brons, maar andere materialen zijn hem niet vreemd. Met grote inzet heeft hij een hoogwaardige techniek ontwikkeld en zijn werk is inmiddels opgenomen in privé- en publieke collecties. De werken van Rogier zijn van klein tot groot. Rogier werkt ook in opdracht.
Aleksandr Biruk
“Lake”
Acryl op doek,120×100 cm
Alexander Biruk, 1991, is Witrussisch en woont in Georgië. Hij studeerde aan de staatsacademie van Minsk, afdeling schilderkunst en aan de Staatsacademie in St. Petersburg, afdeling Art and Design. Zijn eerste tentoonstellingen had Alexander in Petersburg. De Twee Pauwen is zijn eerste galerie in “het Westen”.
Met zijn gebruik van heldere kleuren, silhoueten en duidelijke vormen wil Alexander de kijkers aanspreken op hun emotie en gevoel. Het gaat hem niet om een geordend verhaal maar juist om de emotionele betekenis. Hij vergelijkt zijn schilderen met het maken van muziek waar het sensuele prioriteit heeft over de ratio.
Van het maken van zijn schilderijen wordt Alexander Biruk gelukkig. Het is zijn manier om om te gaan met de menselijke sterfelijkheid. Hij is niet bezig met onsterfelijkheid maar hij wil juist de kijker van het leven te laten genieten, bewust te zijn van de schoonheid van het bestaan. Hij maakt de band die de mens heeft met de oppervlakkige werkelijkheid juist dieper en streeft een directe verbinding met de natuur na.
Irene Cuadrado, Carmen Mansilla & Manuel Mediavilla
Nieuwe, Spaanse, tentoonstelling vanaf 23 oktober 2022
Nieuwe, Spaanse, tentoonstelling vanaf 23 oktober 2022
Irene Cuadrado
“Montón de pigmentos”
Olieverf op doek, 150 x 150 cm
Kunstschilders zoeken continu naar ordening in de wereld om hen heen. Deze zoektocht is nodig om de wereld weer te kunnen geven zoals de kunstenaar die ervaart. Irene Cuadrado is zich hier heel bewust van en benadert deze zoektocht door het schilderen van werken over “orde en chaos”. Stapels met voorwerpen of stoffen liggen in wanorde door elkaar maar worden door de kunstenaar ontleed en krijgen een visuele logica. Bergen met kledingstukken, pluche dieren of plastic eendjes worden bestudeerd en zo weergegeven dat chaos toch een orde lijkt te krijgen. In sommige schilderijen toont Irene niet alleen de berg chaos maar geeft ook weer hoe de berg netjes georganiseerd vorm heeft. In beide gevallen laat Irene Cuadrado zien hoe aan chaos en orde een esthetische logica kan worden gegeven.
Manuel Mediavilla
“Húndeme si te atreves”
brons, 20 x 20 x 50 cm
Manuel Mediavilla maakt bronzen beelden, veelal van zwemmers. De mensen die Manuel afbeeldt zijn in zichzelf gekeerd, concentreren zich op zwemmen, waar ze in een ander element zijn dan natuurlijk voor hen is.
Beelden van Manuel gaan dan ook vooral over het element water. De zwemmers gaan niet direct ‘in gesprek’ met de toeschouwer, daarvoor zijn ze te geconcentreerd om zich thuis te voelen in het water. De zwemmers vertellen de toeschouwer over het water. Zij vormen de illusie dat men zwemwater ziet, zich het geluid en het gevoel van water voorstelt.
Carmen Mansilla Martin
“Tratado de lo cotidiano Diptico”
Olieverf op doek, 73 x 146 cm
Bij het werk van Carmen Manilla staat de mens centraal. Haar personages zijn sensueel en treden in direct contact met de toeschouwer. Met haar personages trekt Carmen de kijkers direct in het verhaal dat zij met ieder schilderij vertelt.
Carmen schildert zo dat het lijnenplan van de compositie zichtbaar blijft, zelfs wordt aangezet. Hierdoor ontstaat beweging in haar werk, het oog wordt door de lijnen geleid. Dit lijnenspel geef ook een gevoel van transitie, de mens in het schilderij staat in het nu, maar het verleden en de toekomst zijn onderdeel van het heden.
Bert Brus, Hans de Bruijn & Judith Heinsohn
vanaf 10 september 2022
Bert Brus
“Strand I”
Olieverf op linen, 40 x 100 cm
Bert Brus zoekt naar het minimum. Hij vertelt een verhaal met weinig woorden, bijna als een haiku. Met ogenschijnlijk simple lijnen en oppervlaktes en met een ogenschijnlijk beperkt kleurenpallet. Het verhaal dat Bert vertelt lijkt eerst ook een logisch kort verhaal. Maar iedere kijker wordt zo geboeid dat hij weer opnieuw zal kijken en zich realiseert dat er eigenlijk heel veel gebeurt, niet alleen omdat het verhaal iets vervreemdends heeft maar ook omdat de techniek en het kleurenpallet verre van eenvoudig zijn.
Hans de Bruijn
“Bonjour M. Corbusier”
Olieverf op doek, 140 x 140 cm
Hans de Bruijn verwijst in zijn werk naar ontwikkelingen in de kunst. Met zijn schilderijen lijkt hij de tijd tussen verleden en heden te overbruggen door terug te grijpen naar onderwerpen die hij uit de kunstgeschiedenis haalt. Hans laat de kijker beseffen dat wat uit het verleden komt deel uitmaakt van ons heden. Met zijn heldere kleuren, en vette uitbundige verfstreken dompelt hij de toeschouwer onder in tegelijk het verleden en het nu.
Judith Heinsohn
“Knielende”
Raku, hoogte 45 cm
In het werk van Judith Heinsohn staat de mens centraal, waarbij zij voornamelijk het innerlijke probeert weer te geven. Zij let sterk op de lichaamshoudingen die verklappen hoe de mensen om haar heen zich werkelijk voelen. Heinsohn heeft oog voor de emotionele beschadigingen – die iedereen meer of minder heeft. Judith wil deze karakters met de toeschouwer delen, hem of haar bewust maken van de eigen gemoedstoestand die veelal onder de oppervlakte, de huid, verborgen blijft.
Keramiek geeft Judith een grote vrijheid om haar sculpturen te vormen; structuren, patina’ s en de oppervlaktes zodanig te bewerken waardoor zij haar beelden een maximale zeggingskracht kan geven.
