Mediavilla, Manuel

Manuel Mediavilla maakt bronzen beelden, veelal van zwemmers. De mensen die Manuel afbeeldt zijn in zichzelf gekeerd, concentreren zich op zwemmen, waar ze in een ander element zijn dan natuurlijk voor hen is.

Beelden van Manuel gaan dan ook vooral over het element water. De zwemmers gaan niet direct ‘in gesprek’ met de toeschouwer, daarvoor zijn ze te geconcentreerd om zich thuis te voelen in het water. De zwemmers vertellen de toeschouwer over het water. Zij vormen de illusie dat men zwemwater ziet, zich het geluid en het gevoel van water voorstelt.

Water is ook een spiegel, het reflecteert met een magische diepte. Narcissus zag zichzelf in het water en werd erdoor betoverd. De mens ziet niet alleen de reflectie van zichzelf, maar de diepte van het water geeft ruimte om het eigen karakter in te vullen.

Het element water is bij het werk van Manuel een tweede thuis voor de mens, maar wel een thuis waar hij moet opletten. Het is fijn te toeven in het water maar in tegenstelling tot de lucht, ons eerste element, wordt het koud en raak je vermoeid en kan het je leven bedreigen. Het water is een plaats waar we lenig kunnen spelen, sporten, onderduiken en de zorgen van ons kunnen afwassen, maar we moeten altijd opletten. Water is zo vanzelfsprekend dat we er niet over denken, we het als natuurlijk zien, maar het vergt een ander gedrag dan op het land.

Manuel Mediavilla (Malagá 1970) heeft gestudeerd aan de Academie van Madrid, is beeldhouwer en werkt in resin, hout en vooral brons. Zijn werken zijn opgenomen in privé- en openbare collecties overal in Europa.